Op 8 augustus raasde er een bosbrand door Lahaina, Maui, waarbij 115 mensen om het leven kwamen en meer dan 2.800 huizen en bedrijven verwoest werden. Meer dan tien duikbedrijven werden getroffen en veel van onze collega-duikprofessionals verloren letterlijk alles – hun activiteiten, boten, huizen en alles daarin. Sommige van onze collega’s verloren vrienden en familieleden. Het is afschuwelijk om een dergelijke verwoesting mee te maken.
Gelukkig zijn er voortdurende hulpacties, waaronder de opmerkelijke bijdragen van de duikgemeenschap. Duikers hebben geholpen door niet alleen af te zien van terugbetalingen voor geannuleerde duiktochten en lessen. Ze hielpen ook door meer dan een half miljoen dollar rechtstreeks te doneren aan de getroffen duikprofessionals en duikcentra via Go Fund Me en soortgelijke donatiebronnen. Duikers hebben nog eens 130.000 dollar gedoneerd aan een steunfonds speciaal voor de getroffen duikprofessionals, dat door PADI in samenwerking met de Ako’ako’a Foundation is opgezet. Als je kijkt naar de hulp geboden door organisaties als het Rode Kruis, FEMA, lokale rampenhulpfondsen en United Way, en de financiële hulp van duikfabrikanten en handelsverenigingen, dan heeft de duikgemeenschap tot nu toe deel uitgemaakt van de omvangrijke hulpinspanningen.
Zorgen voor elkaar is een van de al lang bestaande inherente waarden van de duikcultuur. Dit varieert van het buddysysteem tot honderden voorbeelden van hoe duikers, wanneer zich een ramp voordoet, in actie zijn gekomen om andere duikers, duikprofessionals en hun gemeenschappen te helpen. Om er maar een paar te noemen: in 1995, toen de orkaan Roxanne Cozumel trof, droegen duikers niet alleen bij aan de hulpverlening. Een in Houston gevestigd PADI-duikcentrum, dat samenwerkte met een grote luchtvaartmaatschappij, zorgde er ook voor dat een vliegtuig vol hulpgoederen in minder dan 24 uur landde. Duikers behoorden tot de eerste toeristen die terugkeerden en hielpen bij het herstel van de lokale economie. Toen de tsunami van 2004 de gemeenschappen aan de kust in Zuidoost-Azië
verwoestte, bood de duikgemeenschap directe hulp aan duikprofessionals. Landen die afhankelijk zijn van toerisme werden economisch het zwaarst getroffen, maar duikers behoorden opnieuw tot de eersten die terugkeerden. De tsunami in Fukushima, Japan, lokte soortgelijke steun uit.
We hebben dit wereldwijd ook gezien tijdens de pandemie – duikers volgden cursussen en woonden online lessen bij om duikoperators te ondersteunen tijdens lockdowns. Toen het reisverkeer werd stilgelegd, hebben duikers het duiken in hun eigen omgeving omarmd, waardoor duikprofessionals konden overleven. Duikfabrikanten en -leveranciers namen de kosten voor hun rekening om prijsverlagingen te beïnvloeden en verstrekten krediet om hen er doorheen te helpen. Toen mensen weer begonnen te reizen, stonden duikers opnieuw vooraan in de rij.
Er zijn in de loop der jaren zoveel andere voorbeelden geweest en de lijst hiervan is bijna eindeloos. We weten niet wat de toekomst in petto heeft, maar we weten wel dat de duikgemeenschap, inclusief PADI-professionals en -duikers, er voor elkaar zal zijn. Het is geruststellend om te weten dat wanneer we geconfronteerd worden met uitdagingen, of het nu gaat om het herstellen van een ramp of het behouden en herstellen van de zee, onze gedeelde waarden ons verenigen in actie. Dit ongeacht onze verschillen. De PADI-gemeenschap in 182 landen wordt geconfronteerd met allerlei bedreigingen en risico’s. Dit maakt deel uit van het leven op deze wereld. Het is geruststellend om te weten dat onze gemeenschap een verschil maakt waar en wanneer dat nodig is, omdat we erkennen dat we als één sterker zijn en samen actie ondernemen. Het is wat ons onderscheidt van veel andere subculturen. Bedankt dat je deel uitmaakt van de wereldwijde PADI Force for Good.
Met vriendelijke groet,
Drew Richardson
PADI CEO & President
