Op 15 november, ontving ik tijdens de DEMA Show 2023, van de Academy of Underwater Arts & Sciences de 2023 NOGI Award voor Sport en Onderwijs. Het maakte me klein om tussen de vele duikers te staan die NOGI’s hebben ontvangen, zowel die avond als in het verleden. De dank die ik uitsprak aan de Academie en degenen die dit moment met mij deelden, leek goed te worden ontvangen. Een deel van mijn dankwoord herkennen jullie uit mijn bericht van vorige maand.
Veel van de aanwezigen stimuleerden me om mijn woorden ook te delen in het bericht van deze maand:
Goedenavond, ik sta vanavond voor u met de steun en hulp van anderen. De woorden “No man is an island” resoneren vanavond diep in mij. De woorden zijn in de jaren 1600 geschreven door de Engelse dichter John Donne. Ze gaan over onze verbondenheid als mensen, die allemaal deel uitmaken van iets groters en een groter doel.
Ik wil graag de Academy bedanken en iedereen die mijn bijdragen tijdens mijn carrière deze erkenning waard vinden. Ik ben ieder van jullie dankbaar. Er zijn zoveel mensen wiens kennis, steun, begeleiding, persoonlijkheden en stijlen mij de kans gaven om te leren en te groeien in mijn leven. Ik ben hen zeer dankbaar. Simpelweg “dank je wel” zeggen lijkt onvoldoende. Dit is een bonte mengeling van collega’s, vrienden, ouders, familie, coaches, leraren, mentoren, sensei’s, helden, schurken, schavuiten, piraten, engelen, heksen, bazen, leraren, schurken, rivalen en antagonisten. In het bijzonder wil ik ook vroegere en huidige PADI-medewerkers, leden en 30 miljoen PADI-duikers in 183 landen bedanken voor hun steun.
De schrijver Jack London schreef: “De juiste functie van een mens is te leven, niet te bestaan. NOGI-ontvangers uit het verleden en het heden, en degenen die hier vanavond bijeen zijn, benaderen het leven zeker met deze intentie. Er is zoveel leven verbonden aan duiken. Als duikers hebben we onszelf getransformeerd en verbonden met een groter doel en waarde van het duiken. En we verlangen ernaar om dit met anderen te delen.
Duiken is een weerspiegeling van onze ware ik – onze liefde voor de natuur en de wens om die te ontdekken. Duiken heeft een helende werking en brengt het beste in mensen naar boven. Duikers reizen om nieuwe en magische plaatsen, mensen en culturen te ontdekken – omdat duiken zowel een grote gelijkmaker als een grote leraar is.
Via ons duikmasker krijgen we inzicht in de schitterende cirkel van leven onder water. We kijken naar de dingen die naar ons kijken, in de hoop dat ze ons accepteren als onderdeel van het waterlandschap.
Net als jullie duik ik omdat ik het leuk vind. Ik hou van de wateromgeving. Duiken beloont me als ik probeer te ontsnappen aan de drukte van ons dagelijks leven. Op deze manier is duiken een bron van rebellie en een eindeloze bron van uitdaging en plezier. Water roept ons allemaal, van de glinstering van het “gouden uur” tot de geluiden en de geur van de zee. Wij zijn de gelukkigen die in de zee duiken, gedreven door een oer-nieuwsgierigheid en een drang om te ontdekken en verkennen.
Duiken en onderwater zijn, zijn zintuiglijk; het water omringt ons. Daarbij hebben wij te maken met het beheren van veranderingen in omgevingsdruk, opgeloste gassen, stromingen, zichtbaarheid, warmteverlies, gastoevoer, temperatuur, drijfvermogen en een buddy of cursist. En dit alles terwijl we onze kalmte en focus bewaren en de aquatische realiteit van een driedimensionale wereld omarmen die innerlijke ruimte wordt genoemd. In één woord… fantastisch!
Duiken maakt je ook nederig. Misschien zijn we inherent kwetsbaar omdat we grotendeels afhankelijk zijn van onze training, vaardigheden en duikuitrusting om te kunnen duiken. We kunnen de zee maar kort bezoeken, maar dit deel van onze planeet gaat gewoon door met zijn 24-uurs cyclus. Er leven nu 8 miljard mensen op de geïndustrialiseerde planeet. Ironisch genoeg is de toekomst van de zee, nog nooit zo afhankelijk geweest van onze beslissingen en acties om de bescherming van het zeeleven prioriteit te geven. De mens en de zee zijn beide kwetsbaar en zijn afhankelijk van elkaar. Als duikers begrijpen we dit en zijn we getuige van deze afhankelijkheid – het maakt ons tot een gelukkige groep mensen die keuzes moeten maken.
Het doet mij denken aan een opstel genaamd “Sterrenwerper”, geschreven door antropoloog Loren Eiseley in 1969. Mijn overleden broer Craig liet mij in 1974 dit verhaal lezen. Ik moedig ieder van jullie aan om het originele essay te lezen. Het is in de loop der decennia vele malen aangepast, gebruikt en gepopulariseerd, misschien ben je bekend met de verhaallijn? Het gaat als volgt:’Het doet mij denken aan een opstel genaamd “Sterrenwerper”, geschreven door antropoloog Loren Eiseley in 1969. Mijn overleden broer Craig liet mij in 1974 dit verhaal lezen. Ik moedig ieder van jullie aan om het originele essay te lezen. Het is in de loop der decennia vele malen aangepast, gebruikt en gepopulariseerd, misschien ben je bekend met de verhaallijn? Het gaat als volgt:
Met kilometers strand en duizenden gestrande zeesterren was er iemand die zeesterren opraapte en ze terug in zee gooide. “Je kunt onmogelijk een verschil maken,” zei een cynische waarnemer. Terwijl hij weer een zeester terug in zee gooide, antwoordde de persoon: “Voor deze zal het een verschil maken.”
Dit verhaal herinnert ons eraan dat geen enkel constructief verschil onbeduidend is en dat het maken van een verschil een individuele keuze is. Gezamenlijk kunnen dergelijke individuele acties van 1 miljard fakkeldragers voor de zee leiden tot een positieve verandering voor de zee. Als fakkeldragers voor de zee die leven om de zee te verkennen en te beschermen, doen we er allemaal goed aan om te onthouden dat wat we doen er toe doet. We onderwijzen, begeleiden, vertellen verhalen en inspireren duikers en anderen om hun liefde voor de zee te delen. We moedigen constructieve individuele actie aan om een collectief verschil te maken.
Fakkeldragers voor de zee zijn een groeiende kracht, die de macht van één persoon exponentieel kan vergroten over de hele planeet. Als gemeenschap zetten we een monumentale en positieve kracht in beweging. Dit om de zee te herstellen en beschermen, zowel lokaal als internationaal.
In de geest en acties die zijn ondernomen in het fictieve verhaal over de sterrenwerper van Loren Eiseley, hebben duikers 169 verstrikte dieren gemeld en zelfs bevrijd tijdens de AWARE-week. Dat is best wel wat – zowel het dier als zijn potentiële nageslacht redden. Op deze manier is de keuze om het avontuur te zoeken, de zee te verkennen en te beschermen, ons inspirerende liefdesverhaal dat we allemaal kunnen delen.
Nadenkend over het pad, de mensen en de ervaringen die me vanavond op dit podium voor u hebben gebracht, wil ik graag afsluiten met de klinkende tekst van het Beatles-nummer “In My Life.”
Er zijn plaatsen die ik me mijn hele leven zal herinneren, hoewel sommige zijn veranderd.
Sommige voor altijd, niet ten goede; sommige zijn weg en sommige blijven.
Al deze plaatsen hadden hun momenten, met geliefden en vrienden die ik me nog kan herinneren.
Sommige zijn overleden, anderen leven nog. In mijn leven heb ik van ze allemaal gehouden.
Iedereen bedankt voor deze eer en voor jullie vriendelijke aandacht.
Met vriendelijke groet,
Drew Richardson
PADI CEO und President
