Nadat ze haar diploma in bedrijfseconomie en Spaans had behaald, kreeg Kerrie Eade een mooie promotie. Ze mocht in New York City gaan werken en het snelle leven leiden als Vice President in het bankwezen in een door mannen gedomineerde sector. Ze was pas 27 jaar oud toen ze in haar vrije tijd haar PADI Divemaster-cursus afrondde en de bankwereld helemaal verliet voor een duikcarrière. Nu ze PADI Platinum Course Director is en eigenaar van een Five Star Career Development Center, inspireert Kerrie anderen om de sprong te wagen en hun eigen carrière vorm te geven – vooral voor vrouwen in de duiksport.
Lees hoe Kerrie Eade haar meest bevredigende carrière als PADI Pro en bedrijfseigenaar vorm gaf!
Vraag: Waarom veranderde je van werk?
Antwoord: Ik werd de giftige bedrijfscultuur beu.
In het begin was alles geweldig. Ik verdiende fantastisch, werkte hard, droeg hakken en strakke pakken en droeg een exemplaar van de Financial Times onder mijn arm. Ik had het gevoel dat ik het gemaakt had in de “stad”. Maar hoe hoger ik opklom, hoe meer de zaken verzuurden op het werk. Dit met een giftige cultuur en een meedogenloos streven naar de top, ongeacht wat of wie je in de weg stond. Alles veranderde voor mij toen mijn (vrouwelijke) baas me adviseerde om lager uitgesneden topjes en kortere rokjes te dragen als ik succes wilde hebben.
In dezelfde vergadering vertelde ze me ook dat een mannelijke collega en ik streden om één positie. De winnaar zou promotie krijgen en de verliezer zou worden ontslagen. De man tegen wie ik het opnam was aardig, met een jong gezin om voor te zorgen. Het enige waar ik voor moest zorgen was mijn duikhobby. Ondanks mijn woede kon ik mijn competitiedrang om mezelf te bewijzen niet onderdrukken.
Aan het eind van het jaar riep mijn vrouwelijke baas me naar haar glazen kantoor met uitzicht op Canary Wharf in Docklands en kondigde triomfantelijk aan dat ik de promotie had gewonnen. Ik glimlachte kalm en schoof mijn ontslagbrief over de tafel. Ik legde mijn positie uit, draaide me om en liep naar buiten. Ze was absoluut woedend omdat het een slechte indruk van haar gaf om haar vrouwelijke protégé te verliezen. Mijn glimlach werd er alleen maar breder door. Ik feliciteerde mijn collega met zijn promotie, pakte mijn spullen en liet de bankwereld achter me.
Ik wilde elke ochtend op weg naar mijn werk opwinding voelen en ik vermoedde dat het door het duiken kwam. (Spoiler alert – dat gevoel heb ik nog steeds!)
Vraag: Hoe heeft het runnen van een klein bedrijf je voorbereid op het eigenaarschap van een duikwinkel?
Antwoord: Ik heb geleerd hoe ik kan profiteren van een niche, namelijk de doelgroep van vrouwen binnen een overwegend mannelijke sector.
Toen ik als bankier werkte, zag ik een kans in de bouw. Ik ontdekte dat het moeilijk was om goede vaklui te vinden. Met vallen en opstaan had ik een aantal luie, slecht opgeleide vakmannen ingehuurd om verschillende werkzaamheden in mijn appartement uit te voeren. Ik kwam altijd thuis van mijn werk met een puinhoop en slordig werk. Ik wist dat ik het beter kon en begon daarom voor mezelf! Mijn eerste werk als zelfstandige was het opzetten van “A Woman’s Touch” – het eerste volledig vrouwelijke bouwbedrijf in Londen. Ik had een team van zeer bekwame vrouwelijke tegelzetters, loodgieters, timmerlieden, elektriciens en decorateurs in dienst. We zoefden door Londen om kleine en middelgrote renovatieklussen uit te voeren. Hierbij lieten we de huizen van onze klanten altijd schoon en netjes achter zodat ze na hun werk weer naar huis konden. Een vrouw zijn in een door mannen gedomineerde sector was geen nadeel. Ik kreeg gratis publiciteit van kranten, radio- en tv-stations die gefascineerd waren door mijn verhaal “van rijkdom naar schilderwerk”. Ik heb verschillende prijzen voor vrouwelijke ondernemers gewonnen van bedrijven die maar al te graag het imago wilden hebben dat ze de vooruitgang van vrouwen ondersteunen! Ik runde het bedrijf zeven jaar en breidde het uit naar verschillende steden in het Verenigd Koninkrijk en Spanje. Dit voordat ik het verkocht toen ik zwanger was van mijn eerste kind. Ik realiseerde het me toen nog niet, maar die ervaring hielp me om me voor te bereiden op het managen van mijn eigen duikteam in de toekomst.
Na de geboorte van mijn tweede dochter besloot ik met het gezin voor een paar jaar naar Spanje te verhuizen (zodat ze een andere taal konden leren). Daar stuitte ik op een prachtig klein duikcentrum dat mijn koers volledig veranderde. Ik wipte binnen om mijn ademautomaten te laten nakijken en een duik te boeken. Ik ben daar gebleven. Ik werkte als Divemaster, leidde duiken, verzorgde DSD’s en assisteerde bij cursussen. Daarna werd ik PADI Open Water Scuba Instructor en hielp ik het toenemende aantal Engelssprekende klanten dat we aantrokken.
Tegen de tijd dat ons gezin klaar was om terug naar Groot-Brittannië te verhuizen, wist ik dat ik in de duikindustrie moest blijven werken. Gelukkig stuitte ik op een duikwinkel die te koop stond – Ocean Turtle Diving – op slechts een half uur van mijn huis.
Ik was vastbesloten om serieus genomen te worden en Ocean Turtle te laten bereiken wat ik wist dat mogelijk was. Dus werkte ik me op tot Course Director en vervolgens Platinum Course Director. Ik wilde een geweldige Course Director zijn met een sterke reputatie. Ik was gedreven om mezelf buiten de grenzen van Ocean Turtle en het Verenigd Koninkrijk te promoten. Dit zodat ik over de hele wereld kon werken en IDC’s kon geven op een aantal echt verbazingwekkende plekken, waarbij ik mijn liefde voor reizen combineerde met het meest bevredigende werk. Ik bereikte Platinum in mijn eerste volledige jaar als Course Director en sindsdien ben ik erin geslaagd om dat elk jaar te blijven
Vraag: Hoe gaat het inmiddels?
Antwoord: We groeien en werven meer mensen om strijdbaar op te komen voor onze zeeën.
In juli 2024 organiseer ik in Spanje een IDC voor uitsluitend vrouwen. De cursus valt samen met de PADI-vrouwenduikdag. De absolute kers op de taart is dat PADI heeft aangeboden een IE te verzorgen voor alleen vrouwen en dat met een vrouwelijke Instructor Examiner! Naast de IDC geef ik trouwens ook een Divemaster-cursus voor vrouwen.
Ik ben geen verstokte feministe en ik ben helemaal niet anti-man (sterker nog: ik heb er veel in dienst, hou van ze, werk met ze samen en ben zelfs met een getrouwd). Ik vind dat er meer vrouwen EN meer mannen in de duikindustrie moeten zijn – we moeten groeien en meer mensen werven om voor onze mariene wereld op te komen. Ik denk dat de statistieken voor zich spreken en dat we er allemaal baat bij hebben als er voor vrouwen een “veilige route” is om PADI Pro te worden.
Vraag: Welk advies heb je voor anderen die een soortgelijke uitdaging hebben?
Antwoord: PADI ondersteunt je visie en groei.
Ik geloof echt dat als we willen dat de industrie overleeft en groeit, we meer vrouwen nodig hebben op alle niveaus. En ik weet uit ervaring dat sommige mannen en veel vrouwen liever door een vrouw worden opgeleid. Er zijn ook vrouwen die om persoonlijke redenen (zoals ervaringen uit het verleden, religieuze redenen of gewoon pure voorkeur) liever in een volledig vrouwelijke leeromgeving zijn. Het ethos achter een IDC voor vrouwen is om hen in staat te stellen te leren en te groeien in een omgeving waarin ze zich veilig voelen. En om hen de middelen, de kracht en het zelfvertrouwen te geven om fantastische instructeurs te zijn in de duikindustrie van vandaag en morgen.
Wil je meer te weten te komen over alle voordelen van het PADI-lidmaatschap? Neem dan contact op met je PADI-regiokantoor en ga aan de slag met een op maat gemaakte oplossing om de groei van je bedrijf te stimuleren.
Meer casestudy’s:
- My PADI helpt mij … GROEIEN
- My PADI helpt mij … AAN MEER PADI PRO-KANDIDATEN
- My PADI helpt mij… AAN EEN HOGERE TRAININGSSTANDAARD
- My PADI helpt mij … AAN EEN GROTER MARKTAANTDEEL
- My PADI helpt mij … MEER BUSINESS TE DOEN
- My PADI helpt mij … MIJN BEDRIJF TE STROOMLIJNEN
- My PADI helpt mij … NIEUWE KANSEN BENUTTEN



